A ARQUITECTURA MINOICA

A arquitectura minoica ten uns caracteres comúns, aínda que segundo o periodo cambian. Por exemplo, na etapa prepalacial (2800 a.C - 2000 a.C), os muros dos edificios construíanse con ladrillos sen cocer, pero pouco a pouco foron introducindo materiais mellores. Na época dos segundos palacios (1570 a.C - 1425 a.C) usábase a pedra, e para suxeitar teitos e pórticos utilizábanse columnas e pilastras.

No periodo prepalacial apareceron Festos, Cnosos e Mallia como núcleos urbanos. Estes representaban a vida artística e comercial da illa de Creta. Ainda así non chegaron a coñecer as fortificacións propias das Cícladas ou de Grecia. De todo o que construíron, destacan os pazos destes tres núcleos. Pódense comparar aos de Exipto ou Mesopotamia polas súas dimensións e riqueza. Os rasgos principais dos pazos eran:

- O patio central estaba rodeado polos departamentos reais.
- Reservaban un espacio para as habitacións da servidume.
- Os materiais empregados foron a madeira e o mármore.
- Existían numerosos frescos nas habitacións (técnica aprendida dos exipcios)
- Motivos humanos, vexetais e animais para decorar.

Eva Ramos López