O PAZO DE CNOSOS

Foi a residencia real da dinastía minoica; construíuse cara o 1900 a.C nun lugar poboado xa dende o neolítico. Foi descuberto polo arqueólogo Sir Arthur Evans quen o relacionou co rei sacerdote Minos, polo que se denominou a esta cultura “minoica”.
No que a súa forma respecta, ten unha planta rectangular, un patio no centro, en torno a que se distribúen as estancias; no exterior non hai murallas, senón prácticas estancias abertas á natureza. É notable a columna minoica de fuste cilíndrico ou troncocónico de madeira, liso, con acanaladuras verticales cónicas e convexas.

Na construcción do pazo utilizouse a pedra, tanto en bloques regulares ou sillares, como en irregulares muros de mampostería e tamén na madeira formando unha estructura arquitrabada.

O seu interior estaba decorado con escenas cheas de utilidade e colorido alusivas a prácticas relixiosas, ás veces moi recreadas tras as restauracións.
En canto a súa función, había estancias destinadas á recepción e a distribución da mercadoría (con almacéns na parte baixa), outras a residencias , (na parte superior) e outras a mitos para os ritos.

Cara a 1700 o pazo sufriu as consecuencias dun terremoto, e reconstruíuse cun plan máis amplo e complexo. Na parte norte habilitouse unha área teatral ó aire libre con graderíos.

Lorena Legaspi Rodríguez
Silvia Pais Fanego