Eneas foxe de Troia cando a cidade é tomada polo exército aqueo. Van con el o seu pai Anquises e o seu fillo Ascanio ou Iulo. Ante a confusión da fuga Eneas perde a súa muller Creúsa, polo que regresa e a chama entre as ruínas da cidade. Creusa preséntase en forma de aparición e pídelle que non verta máis bágoas por ela, xa que o destino lle ten asignada outra consorte de sangue real.
Xuno, esposa de Xúpiter, rencorosa aínda con toda a estirpe troiana, trata de desviar a frota de sobreviventes do seu destino inevitable: Italia.
As
peregrinacións de Eneas duran sete anos, ata que é acollido no
reino de Cartago, gobernado por Dido . Venus e Cupido
fan que Dido se namore perdidamente de Eneas e, tras a partida deste
por orde de Xúpiter, quítase a vida. Maldice antes a toda a estirpe
vindeira de Eneas e clama polo xurdimento dun heroe vengador: desta
forma, créase o cadro que xustifica míticamente a eterna inimizade
entre dous pobos irmáns, o de Cartago e o de Roma, que conduciría
ás guerras púnicas.
De
camiño a Italia, a Eneas aparéceselle a alma do seu pai Anquises e
pídelle que vaia a velo ao Averno: Eneas cede e, acompañado
da Sibila de Cumas, percorre os reinos de Plutón. Anquises
móstralle toda a gloria e a pompa da súa futura estirpe: os
romanos.
Chegados por fin os troianos a
Italia, o rei Latino recíbeos pacíficamente e, lembrando que
unha antiga profecía dicía que a súa filla Lavinia casaría cun
estranxeiro, decide aliarse con Eneas e darlle a Lavinia por esposa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario