Fuxidos dunha patria arrasada, os troianos chegan a Cartago desviados do seu rumbo cara a Italia por mor da tempestade provocada pola deusa Xuno. Alí recíbeos a súa raíña, Dido, a quen Eneas solicita hospitalidade.
Venus –nai do heroe–, envía a Cupido coa misión de que namore a Dido de Eneas. Xorde entón un apaixoado amor, pero Xúpiter envía a Mercurio para que lle lembre a Eneas que non son eses os designios do hado, senón que debe partir cara a Italia.
O heroe, pese á dor que lle ocasiona, obedece a vontade divina e deixa Cartago. Tremendamente desconsolada e ofendida, Dido decide suicidarse maldicindo o abandono de Eneas. Desde ese momento arrinca o histórico odio de Cartago cara a Roma.
Posteriormente, cando Eneas descende ao Inferno, atópaa vagando entre os mortos por amor. Comprendendo entón que a raíña cometera suicidio á súa partida, trata de explicarlle con gran pesar que el non quería abandonala, que os deuses labraran así o seu destino; pero a pantasma de Dido non o escoita.
No hay comentarios:
Publicar un comentario