Sella curulis; subsellium

Vestimenta do maxistrado romano

Toga  

 

Paludamentum

9. Enigma latino 2019-20

Que utensilios utiliza esta poetisa romana para 

escribir?

Envía a túa resposta a gregofoz@gmail.com antes da clase do venres.

10. Enigma grego 2019-20

 

 Un rei ordea que os seus soldados lle dean unha malleira ...ao mar.

Quen foi ese extravagante soberano e por que o fixo?

Envía a túa resposta antes do  venres a gregofoz@gmail.com

9. Enigma grego 2019-20

 

 

Detrás deste atribulado grego figura a súa bandeira. 

Que simbolizan as nove franxas de branco e azul?

Envía a túa resposta a gregofozgmail.com antes da clase do venres.

8. Enigma grego.2019-20

Quen son estes personaxes? Que é o que falan?

 Unha pista: un deles era un cínico sinopense. 

 Envía a túa resposta a gregofoz@gmail.com antes da clase do venres

qqwsq

zoolóxico

Testudo. Invocación á Mitra

7. Enigma grego 2109-20

O mítico Ixión cometeu moitos erros na súa azarosa vida e Zeus 

castigouno con dureza para toda a eternidade. 

 

1) Cal foi o crime e o castigo de Ixión?

2)  Cal foi o único momento de alivio que atopou Ixión no medio dos seus pesares?

 Envía a túa resposta a gregofoz@gmail.com antes da clase do venres.

7 Enigma latino 2019-20

 Averigua que significa a expresión latina panem et circenses. Que ten que ver con esta viñeta de Asterix?.

Envía a túa resposta a gregofoz@gmail.com  antes da clase do venres.

Grego 1º BAC. ILÍADA (2) para radio.

 Aquiles pídelle á súa nai, a deusa dos mares Tetis, que axude ó seu fillo Aquiles, ofendido por Agamenón, rei dos aqueos.

  Tetis, a nai de Aquiles saíu de entre as ondas do mar e subiu, moi de mañá, ao Olimpo. Achou a Zeus sentado á parte dos demais deuses no máis alto dos moitos cumes do monte. Abrazou entón os seus xeonllos coa man esquerda, tocóulle a barba coa dereita e dirixiu esta súplica ao soberano:

  -Pai Zeus! Honra a Aquiles, o meu fillo, o heroe de máis breve vida, pois o rei de homes, Agamenón, arrebatoulle a recompensa que con tanto esforzo gañara. 

 Zeus, que amontoa as nubes, nada contestou. Gardou silencio un bo intre ata que, ó fin, dixo moi aflixido: 

 - Querida filla, a miña esposa Hera tomarao a mal e dirixirame  inxuriosas palabras. Rífame sempre sen motivo ante os inmortais deuses, porque di que nas batallas favorezo aos troianos. Pero agora vaite, non sexa que Hera advirta algo. Eu ocupareime de que isto se cumpra. E se o desexas, fareiche coa cabeza o sinal de asentimento. 

 Entón Zeus baixou as negras cellas en sinal de asentimento; os divinos cabelos axitáronse na cabeza do soberano inmortal, e estremeceuse o amplo Olimpo. Sentou Zeus no trono; e Hera, que o vira conversar coa nai de Aquiles, Tetis, a de pés de prata, dirixiulle ó soberano Zeus estas aladas palabras: 

  -Que deus conversou contigo? Agrádache resolver todos os asuntos secretamente, e xamais me dis unha soa palabra do que acordas. 

 Respondeulle o pai dos homes e dos deuses: 

 - Hera! Non esperes coñecer todas as miñas decisións, pois che resultará difícil, aínda sendo a miña esposa. O que poida dicirse, ningún deus nin home saberao antes ca  ti; pero o que queira eu resolver sen contar cos deuses, non o preguntes.

Replicó deseguido Hera, a de ollos de xovenca: 

 -Terrible Zeus! Sospeita o meu corazón que Tetis, a de pés de prata, a nai de Aquiles de pés lixeiros, che teña engaiolado. Ao amencer o día sentou preto de ti e abrazou os teus xeonllos; e penso que lle prometiches honrar a Aquiles. 

 E contestándolle, Zeus, que amontoa as nubes, díxolle:

 -Ah, desgrazada! Sempre sospeitas de mín … Pero nada poderás conseguir senón afastarte do meu corazón, o cal aínda che será máis duro. Se é certo o que sospeitas, así debe de serme grato. Tí senta en silencio e obedece as miñas palabras. Non sexa que non che poidan socorrer cantos deuses hai no Olimpo cando che poña encima as miñas invictas mans. 

 Así dixo. Sentiu temor Hera, a de ollos de xovenca e sentou en silencio. Indignáronse no palacio de Zeus os deuses celestiais. E Hefesto consolou á súa nai Hera, a dos níveos brazos: 

 - Nai, obedece ao pai querido, a Zeus, para que non volva rifar e a amargarnos o festín. Pois, se é, que lanza o raio, quere botarnos do asento... avantáxanos moito en poder. Tí afágao con palabras cariñosas 

 Deste xeito falou e, tomando unha copa de dobre asa, ofreceulla á súa nai, dicindo: 

 -Sofre, miña nai, e sopórtao todo, aínda que esteas aflixida, porque é difícil opoñerse a Zeus. Xa outra vez que quixen defenderte colleume polo pé e tiroume desde o Olimpo; todo o día fun rodando e á posta do sol caín na illa de Lemnos. Quedábame un pouco de vida  e os habitantes da illa atendérome ….

  Así dixo. Sorriu Hera, a deusa dos níveos brazos; e, riseira aínda, tomou a copa que o seu fillo lle presentaba. Hefesto púxose a servir doce néctar para os outros deuses, sacándoo da crátera; e unha risa inextinguible alzouse entre os bienaventurados deuses vendo con que afán o deus Hefesto, o ilustre coxo, os  servía no palacio. Todo o día, ata a posta do sol, celebraron o festín; e ninguén careceu da súa respectiva porción, nin faltou a fermosa cítara que tañía Apolo, nin as Musas que con linda voz cantaban. 

 Mais, cando a luz do sol chegou ao ocaso, os deuses foron  recollerse aos seus respectivos palacios. Zeus olímpico, que lanza o raio, encamiñouse ao leito onde adoitaba durmir cando o doce soño o vencía. Subiu e deitouse; e ao seu lado descansou Hera, a de áureo trono.

 Adaptación da Ilíada, I, 500ss. 

Grego 1ª BAC. ILÍADA (1) para a radio.

 Aquiles pídelle á súa nai, a deusa dos mares Tetis, que axude ó seu fillo Aquiles, ofendido por Agamenón, rei dos aqueos.

  Tetis, a nai de Aquiles saíu de entre as ondas do mar e subiu, moi de mañá, ao Olimpo. Achou a Zeus sentado á parte dos demais deuses no máis alto dos moitos cumes do monte. Abrazou entón os seus xeonllos coa man esquerda, tocóulle a barba coa dereita e dirixiu esta súplica ao soberano:

  -Pai Zeus! Honra a Aquiles, o meu fillo, o heroe de máis breve vida, pois o rei de homes, Agamenón, arrebatoulle a recompensa que con tanto esforzo gañara. 

 Zeus, que amontoa as nubes, nada contestou. Gardou silencio un bo intre ata que, ó fin, dixo moi aflixido: 

 - Querida filla, a miña esposa Hera tomarao a mal e dirixirame  inxuriosas palabras. Rífame sempre sen motivo ante os inmortais deuses, porque di que nas batallas favorezo aos troianos. Pero agora vaite, non sexa que Hera advirta algo. Eu ocupareime de que isto se cumpra. E se o desexas, fareiche coa cabeza o sinal de asentimento. 

 Entón Zeus baixou as negras cellas en sinal de asentimento; os divinos cabelos axitáronse na cabeza do soberano inmortal, e estremeceuse o amplo Olimpo. Sentou Zeus no trono; e Hera, que o vira conversar coa nai de Aquiles, Tetis, a de pés de prata, dirixiulle ó soberano Zeus estas aladas palabras: 

  -Que deus conversou contigo? Agrádache resolver todos os asuntos secretamente, e xamais me dis unha soa palabra do que acordas. 

 Respondeulle o pai dos homes e dos deuses: 

 - Hera! Non esperes coñecer todas as miñas decisións, pois che resultará difícil, aínda sendo a miña esposa. O que poida dicirse, ningún deus nin home saberao antes ca  ti; pero o que queira eu resolver sen contar cos deuses, non o preguntes.

Replicó deseguido Hera, a de ollos de xovenca: 

 -Terrible Zeus! Sospeita o meu corazón que Tetis, a de pés de prata, a nai de Aquiles de pés lixeiros, che teña engaiolado. Ao amencer o día sentou preto de ti e abrazou os teus xeonllos; e penso que lle prometiches honrar a Aquiles. 

 E contestándolle, Zeus, que amontoa as nubes, díxolle:

 -Ah, desgrazada! Sempre sospeitas de mín … Pero nada poderás conseguir senón afastarte do meu corazón, o cal aínda che será máis duro. Se é certo o que sospeitas, así debe de serme grato. Tí senta en silencio e obedece as miñas palabras. Non sexa que non che poidan socorrer cantos deuses hai no Olimpo cando che poña encima as miñas invictas mans. 

 Así dixo. Sentiu temor Hera, a de ollos de xovenca e sentou en silencio. Indignáronse no palacio de Zeus os deuses celestiais. E Hefesto consolou á súa nai Hera, a dos níveos brazos: 

 - Nai, obedece ao pai querido, a Zeus, para que non volva rifar e a amargarnos o festín. Pois, se é, que lanza o raio, quere botarnos do asento... avantáxanos moito en poder. Tí afágao con palabras cariñosas 

 Deste xeito falou e, tomando unha copa de dobre asa, ofreceulla á súa nai, dicindo: 

 -Sofre, miña nai, e sopórtao todo, aínda que esteas aflixida, porque é difícil opoñerse a Zeus. Xa outra vez que quixen defenderte colleume polo pé e tiroume desde o Olimpo; todo o día fun rodando e á posta do sol caín na illa de Lemnos. Quedábame un pouco de vida  e os habitantes da illa atendérome ….

  Así dixo. Sorriu Hera, a deusa dos níveos brazos; e, riseira aínda, tomou a copa que o seu fillo lle presentaba. Hefesto púxose a servir doce néctar para os outros deuses, sacándoo da crátera; e unha risa inextinguible alzouse entre os bienaventurados deuses vendo con que afán o deus Hefesto, o ilustre coxo, os  servía no palacio. Todo o día, ata a posta do sol, celebraron o festín; e ninguén careceu da súa respectiva porción, nin faltou a fermosa cítara que tañía Apolo, nin as Musas que con linda voz cantaban. 

 Mais, cando a luz do sol chegou ao ocaso, os deuses foron  recollerse aos seus respectivos palacios. Zeus olímpico, que lanza o raio, encamiñouse ao leito onde adoitaba durmir cando o doce soño o vencía. Subiu e deitouse; e ao seu lado descansou Hera, a de áureo trono.

 Adaptación da Ilíada, I, 500ss. 

6. Enigma grego. 2019-20

 

 

 Este é o significado que figura no dicionario da RAE acerca de mamotreto (a Academia Galega non recolle o termo) 

mamotreto

nombre masculino

1. 1.

   coloquial despectivo

   Libro muy voluminoso.
   
2. 2.

   coloquial despectivo
   

   Objeto, en especial una máquina o un mueble, grande, pesado, tosco y poco útil, o demasiado grande o pesado para la utilidad que presta.

   
   
   Pero a palabra ten que ver co grego. Que sigifica literalmente a palabra?
   

   Envía a túa resposta a gregofoz@gmail.com antes da clase do venres.

6. Enigma latino 2019-20

Adán no calla con nada.

Adán no cede con Eva y Yavé no cede con nada.

 

Non é necesario saber latín para decatarse da 

relación entre os versos do comezo e a inscripción de 

abaixo. Cal é?

Emvía a túa resposta a gregofoz@gmail.com antes da clase do venres.