In uno lugare manchego, pro cujus nómine non volo calentare
cascos, vivebat facit paucum tempus, quidam fidalgus de his qui habent
lanzam in astillerum, adargam antiquam, rocinum flacum et perrum galgum,
qui currebat sicut ánima quae llevatur a diábolo. Manducatoria sua
consistebat in unam ollam cum pizca más ex vaca quam ex carnero, et in
unum ágilis-mógilis qui llamabatur salpiconem, qui erat cena ordinaria,
exceptis diebus de viernes quae cambiabatur in lentéjibus et diebus
dominguis in quibus talis homo chupabatur unum palominum. In isto
consumebat tertiam partem suae haciendae, et restum consumebatur in
trajis decorosis sicut sayus velarte, calzae de velludo, pantufli et
alia vestimenta que non veniut ad cassum.
No hay comentarios:
Publicar un comentario